pro·za (het; o) 1niet door vers en rijm beheerste taal: proza en poëzie
En als meneer Van Dale dat zegt, dan is dat zo.
Voor mijzelf maak ik een onderscheid tussen proza en het korte verhaal. Proza is voor mij toch iets mooier dan een simpel verhaal, iets korter, iets meer met suggesties dan met uitgeschreven verhaallijnen. Het is spelen met taal en beelden. Een zaadje planten in de geest van de lezer, met onzekere uitkomst. Soms met een boodschap, soms alleen maar omdat taal zo mooi kan zijn. Proza dus.
Zo’n cirkel-is-rond-gevoel
Buiten valt er regen.
Het licht is… hoe zal ik het zeggen… vochtig.
En niet hardvochtig, zoals in de jaargetijden waar dit soort regen hoort te vallen.
Meer lezen? Klik hier.
Het vierde kind
Het meisje met de sneeuwwitte haren en ijsblauwe ogen keek vragend op.
‘Jij zult de koude schoonheid zijn, het slapende seizoen. Jij zult verlangen brengen.’
Meer lezen? Klik hier.
De mooiste ring
‘Daar ben ik weer,’ sprak de oude houthakker, terwijl hij zijn knoestige gezicht tegen de eeuwenoude schors duwde. ‘Het zit erop.
Meer lezen? Klik hier voor de pdf